CHPl AURYNN DOC BAR Domikar

BH, IPO 1, OB 3, Fpr 3, PIP

BAER OK, PRA A, PLL N/N, HD A, ED 0/0, DISH FREE

profil working-dog, galeria codzienna, galeria-treningi, galeria-zawody

ur. 17.11.2009

Mała, niebieska suczka, która wywróciła moje życie do góry nogami, wciągając skutecznie w świat psich sportów.

Wspólnie przeszłyśmy długą i krętą drogę przeobrażając się z żółtodziobów w doświadczone zawodniczki  obedience.

Hela została moją najlepszą kumpelką i nauczycielką zarazem. Towarzyszką wypraw po całej Polsce w poszukiwaniu nowych szkoleniowych dróg, doświadczeń i sportowych przygód. 

W trakcie swojej sportowej kariery, Hela wystartowała 22 razy w obedience, sześć razy stanęła na podium, w tym 5 razy zajęła pierwsze miejsce. Jej znakiem rozpoznawczym był rozmerdany, szopi ogon. Pod koniec 2016 roku ogłosiłam koniec kariery Heli w obi, pomimo świetnych wyników w naszym ostatnim, wspólnym sezonie. Powodem były zmiany zwyrodnieniowe w palcach i nadgarstkach obu przednich łap, wykluczające psa ze sportu. Zdiagnozowane niestety zbyt późno aby wprowadzić skuteczne leczenie. Hela była pierwszym i jak dotąd jedynym ACD w Polsce oraz jednym z niewielu na świecie, startującym w klasie 3 obedience. 

W 2013 roku Hela, jako pierwszy, " polski" ACD, zdała  egzamin IPO 1.

Ma też na swoim koncie starty w zawodach tropienia sportowego (Fpr1-3), w tym tytuł vice-mistrza Polski w kategorii FPr2.

W 2013 roku Hela zaliczyła pięknie PIP – próbę instynktu pasterskiego. Dostała przy tym duże pochwały od sędziego.

Jakiś czas później  uratowała życie jednego z moich koni, rozdzielając walczące ze sobą trzy ogiery, które uciekły z wybiegów. Następnie pomogła mi każdego z osobna sprowadzić do stajni.

Hela była też fundamentem mojej hodowli. W przerwach między sportowymi zmaganiami urodziła i wychowała 2 mioty. Pierwszy w 2012 roku , drugi w 2015. W sumie powiła 11 szczeniąt, 2 suki i 9 psów, z których 4 są już reproduktorami. Dzięki nim liczę w przyszłości na przedłużenie linii.

Niektóre z dzieci Heli kontynuują sportową tradycję. Wojak idzie śladami  mamy, trenując przede wszystkim obedience. Wigor zdał w 2017 roku egzamin IPO 1 i aktualnie przygotowuje się do IPO 2.  Wito doskonale sprawdza się w pasterstwie i zaczął już odnosić pierwsze sukcesy w zawodach. Wiking trenuje frisbee i ma, zdaniem specjalistów w tej dziedzinie, ogromny talent.  Z pierwszego miotu Heli, do pracującego domu trafiła Gaba (Huba), która jest psem ratowniczym oraz dodatkowo trenuje obedience. Natomiast jej brat, Harris zaliczył w Pastuszkowie PIP ( próbę instynktu pasterskiego).

Od 2016 roku Hela jest na hodowlanej emeryturze.

Dużo osób pyta mnie jaka jest Helka w życiu i w pracy? Czy kotlet nadaje się do Obedience? Do IPO?

 To dobry moment aby o tym napisać. Mamy przecież za sobą ponad 8 lat wspólnej drogi, w tym także wiele sportowych doświadczeń.

Nie będzie to laurka ;) Hela jest psem o złożonej osobowości i nie najprostszym w obsłudze.   Posiada wiele cech którymi jestem zachwycona i takie, których mogłaby nie mieć ;)

Na pierwszy plan wysuwa się jej indywidualizm i egoizm :) Często ma swoje zdanie, które  potrafi z uporem i determinacją forsować. Na 100% robi tylko to co lubi, lub co jej się opłaca. Wtedy współpracuje bardzo chętnie i z entuzjazmem reaguje na proponowany rodzaj aktywności.  Jest bardzo wszechstronna. Sprawna motorycznie, skoczna i szybka w reakcjach.

 W pracy potrafi być wytrzymała, odpowiedzialna i zdeterminowana, ale musi rozumieć zadanie, widzieć w nim sens i czuć  motywację. Clou to właściwie dobrane treningi i z wyczuciem podnoszony poziom trudności.  Liczy się  właściwy balans. Nie można Heli ani za bardzo odpuścić - bo przestanie się maksymalnie starać, ani za bardzo przycisnąć - wtedy zrezygnuje z pracy w ogóle.  Ma poczucie własnej godności i akceptuje współpracę jednie na partnerskich warunkach.

Ćwiczenia  z posłuszeństwa lub tropienie sportowe nie są dla niej celem samym w sobie ale drogą do nagrody. Moje zadowolenie to kwestia ważna ale jednak drugorzędna.  Dlatego bardzo istotne było nauczenie Heli  radosnego i otwartego reagowania na nagrodę socjalną.

Heli nie da się oszukać. Nie będzie zbyt długo wierzyć, że piłka lub smaczek w końcu spadną w jej paszczę, pomimo że ich nie widać.  Idealnie sprawdzają się natomiast jasne zasady nagradzania powiązane z sygnałami, brak widocznej nagrody już na etapie nauki ćwiczeń, lub przynajmniej szybkie jej wycofanie oraz wykorzystywanie  tzw. "odłożonej nagrody". 

Bieganie nie jest jej życiową pasją, chyba że chodzi o pościg za czymś – w to wkłada 100% energii. Ciężko jest wzbudzić u Heli ten sam entuzjazm, trenując wysyłanie do nieruchomych obiektów. Negatywnie na prędkość  oraz koncentrację Heleny wpływa także upał.

Stosunkowo łatwo się skupia ale bywa niecierpliwa. Jak na kotleta jest całkiem odporna na rozproszenia, które nie wpływają zauważalnie na jakość jej pracy. Szybko się aklimatyzuje w nowych miejscach i chętnie eksploruje otoczenie.

 Jest sprytna i szybko się uczy. Potrafi kombinować, oferować zachowania i nie poddaje się zbyt łatwo.  Lepiej czuje się w schematach. Tzw. cyrki -  rodzaj treningu stosowanego w Obedience, sprawia jej trudność. Długo miała też problem ze zrozumieniem idei kwadratu. Każda zmiana, np. koloru pachołków, była problemem.

Ma silną tendencję do wokalizacji gdy jest podekscytowana.

Lubi wyprzedzać komendy bo przecież ona wie lepiej.., bo może uda się wycyganić nagrodę ;) Podczas startów potrafi zaskakiwać zarówno pozytywnie - zrobić coś lepiej niż na treningu, jak i negatywnie. Jest nieprzewidywalna, jej repertuar błędów jest bardzo szeroki.

Na jakość pracy Heleny drastycznie wpływały cieczki. Z dnia na dzień zmieniała się nie do poznania, myliła podstawowe komendy,  robiła absurdalne błędy zerujące ćwiczenia, prezentowała ogromny problem z koncentracją. Po około dwóch-trzech tygodniach od końca cieczki mózg Heli stopniowo zaczynał funkcjonować normalnie.

Ma bardzo silny popęd pokarmowy. Pochłonęłaby każdy rodzaj i ilość jedzenia. Pokarm wprowadza ją w stan ekscytacji, je bardzo szybko i łapczywie. Ma też doskonale rozwinięty popęd łupu.  Pościg, zabawa w szarpanie lub "mordowanie" zdobyczy to jest to, co szop lubi  najbardziej ;) Na obronie prezentuje spokojny, pełny, stabilny chwyt oraz pracę w popędzie łupu.

Ludzi generalnie lubi, bo wie, że są źródłem przyjemności. Obcych zazwyczaj ignoruje. Ma raczej słabo rozwinięty instynkt stróżowania.

W domu nigdy niczego nie zniszczyła. Jest psem o średniej aktywności i temperamencie, ale potrafi  „włączyć się” w ułamku sekundy i wystrzelić za rowerzystą, biegaczem lub zwierzęciem. W zaciszu domowym jest pieszczochem, natomiast w trakcie pracy nie lubi być dotykana i głaskana. Gdy odpoczywa nie toleruje  bliskości innych psów. Nie ma opcji, żeby dzieliła klatkę czy legowisko z innym psem a tym bardziej kotem :P  Gdy nie ma nic do roboty chętnie korzysta z fotela czy kanapy, ale znacznie częściej odpoczywa gdzieś blisko mnie.  Nawet gdy śpi jest czujna.  Zawsze kontroluje sytuację, aktywnie pilnuje zasobów i swojej pozycji, co czasem prowadzi do konfliktów. Z tego powodu nieustannie muszę mieć Helę na oku aby nie wprowadzała zamętu w stadzie.

Na neutralnym gruncie  całkiem dobrze dogaduje się z obcymi psami, o ile nie jest przez nie dominowana lub napastowana. Ma jednak na swoim koncie kilka  spięć z sukami o podobnym temperamencie.

Bywa irytująco uparta i zdeterminowana w realizowaniu swoich pomysłów.  Chętnie korzysta z każdej okazji aby robić rzeczy lubiane ale zakazane ;) Skarcona, robi minę "zbitego psa", aby za chwilę spróbować od nowa.

Była pod każdym względem doskonałą matką. Bez problemu zachodziła w ciążę, rodziła, karmiła i troskliwie opiekowała się potomstwem. Ale i tutaj wychodził na wierzch jej egoizm, bo zabierała dzieciom wszystkie zabawki :)

●●●

Taką oto indywidualnością jest Helena.  Dla mnie jedyna,  niepowtarzalna i po prostu moja.

W dużym stopniu ukształtowała mnie jako przewodnika i trenera.

 Nieprzewidywalna Hela nauczyła mnie, że warto doceniać i celebrować sukcesy a do porażek podchodzić ze spokojem i nie poddawać się.  Na przestrzeni lat nasz team stawał się coraz bardziej zgrany, a szopi ogon rozpoznawalny. Teraz znamy się jak łyse konie  a przed nami wciąż kilka wspólnych celów do zrealizowania.

(tekst z dn.19.03.2018r.)

RODOWÓD HELI